Historia szkoły

Początki szkolnictwa w Jemielnicy związane są z zakonem cystersów, którzy jednak nieszczególnie interesowali się nauczaniem dzieci. Dopiero w 1687 roku zaczęli prowadzić szkołę elementarną na bardzo dobrym poziomie. Organiści uczyli w niej pisania, rachowania, śpiewu i katechizmu. Na przełomie XIX/XX w. jemielnickie dzieci mogły uczęszczać do szkoły niemieckiej lub do polskiej szkoły prywatnej na Zawodziu. Chętnych było coraz więcej, toteż należało pomyśleć o szkole ludowej.

W 1911 r. oddano do użytku nową placówkę, za wsią przy drodze do cegielni w Gąsiorowicach. Tak zaczyna się historia szkoły, w której do dziś uczą się kolejne pokolenia jemielniczan.

Gdy w 1945 r. skończyły się działania wojenne, zaczęto organizować naukę w szkole.

Po odnowieniu budynków szkolnych i skompletowaniu najbardziej potrzebnego sprzętu, nauka rozpoczęła się już 10 kwietnia 1945 roku.

Kierownikiem szkoły został Augustyn Kałuża, a po roku zastąpił go Andrzej Decko. Warunki nauczania były bardzo trudne. Szczególnie dokuczliwy był brak podręczników, zeszytów, a nauczycielom środków dydaktycznych. Innym problemem lat powojennych był niedostatek kadry, trudne warunki ich pracy oraz nie zawsze pełne kwalifikacje.

Począwszy od roku 1950 można zaobserwować istotne zmiany. Stopniowo polepszały się warunki pracy szkoły, między innymi zwiększała się ilość sal lekcyjnych, liczba nauczycieli, którzy podnosili swoje kwalifikacje.

Szkołę zaczęto wyposażać w pomoce naukowe, organizować sale przedmiotowe, a później gabinety przedmiotowe .

W roku szkolnym 1957/58 przeprowadzono generalny remont. Dokonano malowania, otynkowano budynek, zbudowano ogrodzenie, przebudowano boisko sportowe. Trzy lata później przeprowadzono następny remont. Zbudowano 5 pieców, naprawiono dach. Ciągle dbano o jak najlepszy standard obiektu szkolnego.

Kolejna reforma szkolnictwa z 1961 wprowadziła 8-klasową szkołę podstawową, co w Jemielnicy weszło w życie w roku szkolnym 1966/67 .

Od roku 1976 zmieniła się organizacja szkolnictwa na terenie gminy. Utworzono Zbiorczą Szkołę Gminną z siedzibą w Jemielnicy.

W skład ZSG weszły:

1. Szkoła Podstawowa w Jemielnicy (budynek nr 1 i 2).

2. Szkoła Podstawowa w Piotrówce.

3. Szkolne Punkty Filialne w Barucie, Centawie, Gąsiorowicach i Wierchlesiu.

4. Szkoła Podstawowa w Łaziskach.

W 1990 roku nastąpiła kolejna reorganizacja szkolnictwa na terenie gminy. Każda szkoła uzyskała samodzielność, a gdy szkoły zostały przejęte przez samorządy gminne małe szkoły przekształcono w punkty filialne.

W szkole organizowano zajęcia świetlicowe. Jako jedyna w gminie posiadała stołówkę i zapewniała uczniom i nauczycielom dożywianie. Niestety wskutek następnej zmiany systemu kształcenia została zlikwidowana.

Szkoła była stara, wymagała remontu, ponadto posiadała tylko boisko. Należało ją unowocześnić, stworzyć lepsze warunki kształcenia, wyposażyć w nowoczesne pomoce dydaktyczne, zapewnić możliwości rozwoju fizycznego uczniów. Zmiany były znaczące – pełny remont wnętrza budynku szkolnego i budowa sali gimnastycznej.

W roku szkolnym 1998/99 roku oddano nowo wybudowaną salę gimnastyczną oraz dokonano generalnego remontu budynku szkoły, który zyskał dzisiejszy kształt.

Reforma oświaty z 1999r wprowadziła podział na sześcioletnią szkołę podstawową oraz gimnazjum. Do momentu wybudowania nowego budynku, czyli do 2001 roku gimnazjum mieściło się w budynku PSP w Jemielnicy.

Od 1999 roku zaczęto likwidować szkoły filialne. Szkołę w Centawie zlikwidowano w 1999 roku, a dzieci przez dwa lata dowożono do Gąsiorowic. W 2001 roku zlikwidowano szkołę w Gąsiorowicach i budynek nr 2 w Jemielnicy.

Od tego czasu dzieci z Jemielnicy, Centawy i Gąsiorowic uczą się w szkole w Jemielnicy.